Zumracik gun gectikce buyuyor cok sukur. Ama insan esas buyudugunu eski videolari izleyince anliyor. 1 sene onceki hallerine gore o kadar farkli geliyor ki anlatamam. Su siralar bence bebeklik ve cocukluk arasinda gecis donemini yavas yavas tamamlamak uzereyiz. Her zaman gecis donemleri zordur cunku en basta adini koymak, sinirlandirmak bile zor. Su an bebek demek mumkun degil ama tam olarak cocuk da diyemiyorsunuz. Diger yandan size bebek kadar bagimli degil ama bir cocuk kadar da bagimsiz degil. Yani hemen hemen her seyi kendi yapmak istiyor ancak gozetiminiz altinda tutmaniz mutlaka gerekli. Etrafi kesfi hala son surat devam ediyor. Yani hala bir yere gittigimizde zorlaniyoruz.
Diger yandan cocuklu evleri ziyaret kesinlikle cok daha rahat oluyor. Dun bir arkadasimizi ziyarete gittik. Zumra yaslarinda bir kizlari var. Orada sunu fark ettim. Eger oynayabilecegi birileri, ya da oyuncak oldugunda etraftaki seylerle cok da ilgilenmiyor. Mesela dun kirilacak vazolar vardi ama onlara hic dokunmadi bile. Bir de ev buyuk olunca cocugun dikkati de dagiliyor bir seye odaklanmiyor diye dusunuyorum.
Ayrica Zumra bebekleri, cocuklari cok seviyor. Gecen gun yine gittigimiz bir yerde, bir bebegi araba koltugunda sallaya sallaya nerdeyse o uyuttu. Gorseniz bir de profesonel bir edayla "eeee, eeee" "pisss, pisss" diyordu ki... Hatta cevreden konusanlara da parmagini agzina goturup "Shhhs, bebe nenni" diyordu. Cok komikti gercekten.
Su siralar konusmasi kelime dagarcigindan cok, cumle yapisi bakimindan gelisiyor. Mesela 2-3 cumle bile kurabiliyor ard arda ama kelimeler cok duzgun degil. Apartmanimizin girisine ingilizce co-op dedikleri para atarak biskuvi, cikolata aldiginiz makinelerden koydular. Bir kere babasiyla ordan cikolata aldiktan sonra simdi her giris cikista Zumrayi onun onunde buluyorsunuz. Bir de bize tarif ediyor elleriyle yerleri gostererek hani bilmiyorsak falan diye "Pa al, o koy, mama o geldiii":)))
P.S: Tercumesi: Parayi al, oraya koy, mama burdan gelsin:)
