Kresin bizim icin anlami...

Her calisan anne-baba gibi bizim de yolumuz kresten gecmek zorundaydi. Aslinda belki de olabilecek en iyi sekilde ayarlanmisti bizim icin. Oncelikle anneanne ve babaannelerimiz bizi desteklemek icin gelebildiler, sag olsunlar. Tabi tesekkurun en buyugu dedelere gitmeli. Ozellikle de babama. Her turlu zorlugu, en onemlisi yalnizligi goze alarak 3 kere anneannemizi bize gonderdi. Hatta gelecek icin bile acik cek verdi. Bir de doktora yapmamin onemli bir getirisi oldu diye dusunuyorum. Cunku her ne kadar doktora yogun bir tempoyu icerse de zaman olarak oldukca esneksin. Yani cocugunla o uyanikken vakit gecirip uyuyunca calisabilirsin. Eger bir iste calisiyor olsaydim cocugumun cogu ozel anini kaciracaktim diye dusunuyor ve sukrediyorum.

Bizim kresle maceramiz Zumra yaklasik 19-20 aylikken basladi. Ilk gunler, haftalar cok kotuydu. Babamin bir lafi var onu paylassam halimizi anlarsiniz. Niye yengeyi gonderdin diyenlere soyle diyorum dedi: Torunum kreste agliyor, damat kapida, kizim evde, ben de burda... Gercekten ilk evden ayrilis cok zordu. Yasinin kucuklugunun de etkisi vardi tabi. Insanin gercekten opmeye kiyamadigi yavrusunu baskalarina teslim etmesi cok zor. Hele ki gurbette yasiyorsan o baskasi daha bir baskasi oluyor sanki.

Sonra kresin ilginc bir sekilde kapanmasiyla anneannemizi acil bir operasyonla buraya aldirdik:) Bu saltanat 2 ay kadar surdu. Ve su anki kresimize 2 yastan itibaren baslamis olduk. Aslinda aradan cok uzun bir sure gecmiyor gibi gorunse de 1 ayin bile ne kadar cok gelisime mazhar oldugunu bildikten sonra 4 ayin etkisini gormek zor degil. Bu sefer verdigimiz yer evimize nispeten uzak ama kaliteli bir yer. Her gun degisik bir sanatsal faaliyette bulunuyorlar:) Gunde sadece 3 saat gidiyor ve oglen uykusunu evde uyuyor. Cok sukur ilk birkac gunden sonra neredeyse hic aglamadan gitmeye basladi. Onun kolay alismasi bizi de cok mutlu etti. Artik kres kelimesi icimi acitmiyor.

Peki krese gondermek icin en uygun zaman nedir? Benim gorusum mumkunse en azindan 2 yasina kadar beklenmeli. Cunku 2 yasindan sonra cocuk anne babasindan bagimsizligini ilan ederek sosyallesmeye aciliyor. Diger cocuklarla oynamaktan zevk almaya basliyor. Dolayisiyla oyle bir yer onu cok da mutsuz etmiyor aksine mutlu bile edebilir. Bununla beraber eger herhangi bir zorunluluk yoksa 3 yasina kadar yine de beklense iyi olur derim. Hatta 3 yasindan sonra cocugun yasitlariyla oynayabilecegi gelisimine destek veren bir yere gonderilmesi efdal bile olabilir.

Doktorumuza ziyaret ve 2 yas gelisimi

Zumracigimiz giderek buyuyor. Birkac gun once doktor ziyaretimize gittik. Cok sukur her sey iyi. Yine doktorumuzu soru yagmuruna tuttuk. Gerci bu yagmur karsilikli oldu. Doktorumuzun turk yemeklerine karsi ozel bir ilgisi var. O da bize yemeklerle ilgili soru soruyordu aralarda:)

Sonra konu Zumranin bitmek bilmez, misafirlikleri bize oldukca zorlastirtiran etrafi kesif hareketlerine geldi. Doktorumuz bunun gayet normal oldugunu kisaca bunun onun 'isi" oldugunu soyledi. Etrafi kesfederek, dokunarak etrafindakileri ogrenmeye calisiyor. Hatta bilinen su ki cocuk sinirlari ogrenmek icin surekli kendini asmak istiyor. Sonra neler yapilmasi gerektiginden konustuk. Bu konuda dinledigim baska bir doktorun hosuma giden bir sozu var 'Hayir'i ekonomik tuketmek' diye. Yapilmasi gereken en onemli seylerden biri anlamini kaybetmemesi icin bu onemli kelimeyi sadece gerektiginde kullanmak.

Ikinci olarak da konustugumuz konu dil gelisimi oldu. Doktorumuz ortalama olarak 2 yasindaki bir cocugun anlasilabilir 20 kelime soyleyebilecegini ve 2 kelimeyi yan yana getirebilecegini soyledi. Biz de derin bir oh cektik. Cunku Zumra bunlarin ustundeydi. (Tabi etrafa bakarsaniz 2 yasindaki cocuktan bulbul olup sakinmasi bekleniyor...Tabi bunu soran anne bile olsa cocugunun tam olarak ne zaman ne yaptigini unutmus olabiliyor. Bir de tabi ki her cocuk ayri, bu soylenen degerler ortalama degerler. )

Bu arada bu randevudan en karli Zumracik cikti ve cok guzel bir kitap hediyesinin sahibi oldu...

Tombis ayaklara cozum

Zumramin minik ayaklarina ilk gunden beri ayakkabi bulmak bizim icin cok zor oldu. Hatta hediye olarak gelen yurume donemi oncesi ayakkabi patik arasi seyler bile olmadi. Yazin yine bir sekilde acik ayakkabilarla idare edebildik ama ozellile spor ayakkabisi tarzi kapali olan uygun bir ayakkabi bulamak oldukca zor.

Dogru ayakkabi secimi yurume gelisimini direkt etkilediginden bu konu beni kara kara dusunduruyordu. Hatta dedesi Turkiye'de ozel ayakkabi yaptiracakti minik ayaklara:)) Sonra bir arkadasim bana Stride Rite adli cocuk ayakkabisinda ozellesmis markayi tavsiye etti. Gercekten tavsiyelik bir yer. Gittiginizde once cocugun hem en, hem boy acisindan ayak olcusu aliniyor. Oncelikle burda numaralar bucuklu artiyor. Her yerde bucuklu numaralari bulamadiginizdan (turkiyeden okuyanlar icin Amerikada numaralar kucuk oldugundan bucuklara da ihtiyac oluyor mesela 6.5, 7.5 gibi) burdaki ayakkabilar ayaga tam oturuyor. Tabi turk usulu onden bir parmak arkadan bir parmak bosluk olsun demezseniz:)) Ikinci olarak da genislik olarak farkli olculerde ayakkabilar sunmasi cok guzel. M L XL hatta XXL boyutlari mevcut. Dolayisiyla en uygun ayakkabi kombinasyonunu sip diye buluveriyorsunuz.

Tabi fiyatlar normale gore biraz fazla, ancak indirimde yakalabilirseniz gayet guzel bir fiyata alabilirsiniz. Mesela biz bir ara oyle yakaladik 3 cift birden aldik ileride giyebileceklerini de dusunurek. Son olarak belirli modellerinin yikanabilme ozelligi oldugundan yika yika giydir seklinde uzun sure tertemiz kullanilabiliyor, hatta oyle ki 2. 3. tombis ayaklara miras bile kalabilir...