Biliyorum bu sefer coook uzun ara oldu. Aslinda planli bir ayrilik degildi. Hatta yazacak cok sey birikti ama biriktikce nerden baslayacagimi bilemedim sanirim. Neyse dedim bayramdan baslayim gerisi gelir belki.
Evet 2011 kurban bayramini da idrak etmis bulunuyoruz. Zumracim ilk defa bayrami anlamaya basladi. Gunler oncesinden yakinda bayram olacak, misafirler gelecek, biz bir yerlere gidecegiz diye soyluyorduk. Son gun de eve kucuk bir susleme yaptik, cok hosuna gitti. Bayramimiz guzel, dolu dolu gecti. Hele ilk gun sabahtan geceye kadar her animiz misafir ve ziyaretlerle doluydu. Onceleri Zumra bayrami bir yer olarak dusunuyordu o yuzden gittigimiz yerlere burasi bayram mi diye soruyordu:)) Sonra onun bir zaman dilimi oldugunu anlatmaya calistik. Zumra tam bir cocuk gibi bayram boyu epey bir cikolata yedi hatta harclik bile topladi:) Hediyeler aldi. Vee bir de Baris Manco'nun "bugun bayram erken kalkin cocuklar" sarkisini ogrendi. Simdi evde onu soyluyor hep.
Zumra gercekten sarki soylemeyi seven bir cocuk, ozellikle su siralar birkac dinlemede sozleri kapmaya basladi. Sanirim konusmasi da bu yazmadigim zaman zarfinda epey bir gelisti. Her gun bir seyler ogrenip bizi gulduruyor. Mesela bir iki haftadir, bize hep annecim, babacim diye hitap ediyor. Sanirim oyle soyleyerek bizi nasil mest ettiginin farkinda (her ne kadar caktirmamaya calissak da:) Dunden beri favorisi de lutfen, pleasee demesi. Ozellikle yatma zamani geldiginde kendini oyle bir tatli yapiyor ki yatirmamamiz icin. "Lutfen annecim, pleasee birazcik daha oynayabilir miyim" Gel de bu cumleye hayir diyebil...Tabii her sey bu kadar gulluk gulistanlik degil, Zumra hanimi uyutmak oyle zor bir sey ki evde en son o uyuyor desem herhalde anlatmis olurum:))
Not: Zumra babasinin ofisinde
No comments:
Post a Comment