Gercekten zaman cok hizli geciyor, Zumra 9 aylik yazisini yazdigimi daha dun gibi hatirliyorum. Kurban bayramimizi da gecirdik hatta bugun son gunuydu. Bu sene haftasonuna denk gelmesi biz gurbetciler icin cok iyi oldu az da olsa bayram oldugu anlasildi.
Zumra'ya bu ay basinda yurutec-araba almistik. Bu ay boyunca onunla yurume seanslari duzenledik. Ilk etapta biraz duse kaka baslayan yurume yolculugu simdilerde oldukca zevkli bir aktiviteye donusuverdi. Hatta ellerini birakarak oylece ayakta durma su an en bayildigi seylerden biri. Kulturumuzdeki "tay tay" diye bilinen bu olay yurumenin esigi kabul ediliyor. Artik sanirim 'hayir' 'dusersin' tarzi seyler birer anlam ifade etmeye basladi. Bunlari duyunca bir an tereddut edip vazgecebiliyor. Su an 6 disi var bunlar bayagi uzadi ve 7.si de yolda. Ondan dolayi artik bircok seyi disleriyle kesebiliyor ama hala eline yemesi icin pek bir sey veremiyoruz cunku fazla kopartip bogulma tehlikesi olabiliyor. Bu arada artik bizim yedigimiz cogu seyi yemege basladi. Zaten masada birileri oturuyorsa ya da elinizde yiyecek bir seyler varsa 'hamma hamma' diye basiniza corekleniyor:)) Ve mamasini almadan da birakmiyor..Kucuk pianosunun tuslarina basarak muzikle beraber ileri geri sallaniyor..Sabahlari biz kahvalti yaparken kasar (mozeralla) peyniri yemegi cok seviyor. Bir de bu ay daha cok et vermeye basladik. Eee ne de olsa Siirtle bir bagi var eti sevmesi dogal degil mi:)
No comments:
Post a Comment