Feb 3, 2011

Babamiza Ithaf Olunur...

Bu aralar yine o kadar yogun geciyor ki hayatimiz. Surekli bir kosusturmaca...Bir elimizde Zumracik, bir elimizde yapilacak onlarca is yuku. Bir kisi ders calisirken diger kisinin gorevi Zumraya bakmak, yemek yapmak, bulasiklari yerlestirmek vs vs. Sonra yer degistirme...

Laf aramizda babasinin Zumra'ya bakma sonrasinda bizim evi gormek istemezsiniz:)) Tum oyuncaklar ortaya guzelce bosaltilmis, ordan oraya savrulmus, yerdeki hali gorunmez olmus:) Gelip gordugumde bende bir sok tabii:) Tamam tamam babamizin hakkini yemeyelim. Zumra'ya bakmak kavramina giren tum aktivitelerde emegi var. Hele ki Turkiye'de aksam gelip cocugun karni doyup tum ihtiyaclari giderildikten sonra kucagina alip iki dakika sevmeyi "babalik" zannedenlerle karsilastirdigimizda harikanin da otesinde bir babaya sahip Zumracik. Kelimenin tam manasiyla "baba" olmayi hak ediyor benim esim...

Zaten Zumos da bunun farkinda ve babasini cok seviyor. Evde yokken bile "cici baba" diye fotografini seviyor. Zaten ben kendimden de biliyorum babalari ve kizlari arasinda kimsenin cozemedigi bir bag oldugunu...





No comments:

Post a Comment