Paylasmasak Olmaz mi?:)

Sanirsam gecen sene bu zamanlardi, Benligimiz olusuyor baslikli bir yazi yazmistim. Iste simdi o minik benligimiz iyice gelisti:) Zaten bu donemde cocuklarin etraflarindaki her seyi kendilerinin olarak dusunduklerini okumustum. Biz her ne kadar ona paylasmayi asilamaya calissak da " benim" kelimesi dilinden hic dusmez oldu. Hatta bazen cok tatli sayiyor: Benim annem o, benim babam o, benim anneannem o, benim dedem o, her sey benim:)) Hatta yoldan gecen bir kiza benim ablam o, komsu teyzeye benim teyzem o diyerek de cesitlendiriyor:))

Oyuncaklari icin de ayni sey soz konusu. Aslinda cok sevecen bir cocuk, herkesle cabuk kaynasiyor ancak is paylasmaya gelince biraz zorlaniyoruz. Ben bu durumun icinde bulundugu yas grubuna ait bir ozellik oldugunu dusunuyorum. Etrafimizda gordugum komsu cocuklarindan gozlemlerim de ayni sekilde. Zaten bu yuzden iki kardes arasindaki en uygun yas farkinin 4 yas oldugu soyleniyor. Cunku bu yasa kadar genelde onun icin en onemli seyler olan anne-babayi paylasmak cocuga oldukca zor geliyormus.