Lutfen Dokunun Muzesi

Amerikanin en guzel taraflarindan biri bizdeki kohnelesmis muze, kutuphane gibi kavramlari canli tutmalari. Cok ama cok faydali muzeler var ve oldukca da ragbet goruyor hem kendi halki hem de turistler tarafindan. Kutuphaneler ise aslinda tam hayalini kurdugumuz gibi, her yastan insanlarin ugrak yeri. Yani mahallenin bakkali gibi kutuphanesi de var. Sanirim bizim ilk etapta kitap okuyarak ise baslamamiz gerekiyor. Neyse bunlari bir kenera birakip konumuza donelim. Ingilizce adi "please touch museum" olan turk adiyla da "Lutfen dokunun muzesi"ne bir yillik uye olduk. Ismi sanirim genelde muzelerde lutfen dokunmayin ibaresinin tam aksine bu muzede cocuklarin dokunmasi, hissetmesi istendigi icin konulmus.

Muzede degisik bolumler mevcut, mesela gercek hayattaki otobus ve durak sekillendirilmis, ya da benzin almak icin duran gercek bir araba. En cok sevilen bolumlerden biri de alisveris bolumu, orda da cocuklar market arabalariyla gercege oldukca yakin bir sekilde uyarlanan marketin icinde dolasip,icine ne isterlerse koyuyorlar ve sonra da kasadan gecirip odemesini yapiyorlar. Baska bir bolumde hastane yapilmis bolumlere ayrilmis yataklar var, cocuklar orda hastalara mudahale ediyorlar. Bence 2.5-3 yasindan hemen hemen 7-8 yasina kadar, cocuklarin hosuna gidebilecek bir yer. Isin en guzel yani ise evimize cok yakin olmasi. Firsat buldukca Zumracigimi goturmek istiyorum. Ha bu arada herkese mutlu seneler,,,2012 hayirlara, guzelliklere vesile olsun...