Haftasonlarimiz genelde yogun geciyor bu aralar. Oncelikle genelde hafta ici evden cikmayan Zumrise degisiklik olmasini istiyoruz. Tabi bizim de aktivite yapmak hosumuza gidiyor. Bazen insan oyle oluyor ki en basit haftalik market alisverisiyle bile olsa ev havasindan uzaklasmak istiyor. Ama su siralar sunu fark ettim aktivitelerimizi secmemizde Zumranin oynayabilecegi cocuklarin olmasina daha dikkat ediyoruz. Bu acidan aslinda bu sene de sansliyiz. Hemen hemen Zumrisimin yaslarinda 3-5 tatlicik kiz cocugu var etrafimizda.
Daha onceleri belirttigim gibi paylasmada zorluk cekiyorduk ancak cok sukur git gide cocuklu ortamlarda buluna buluna sanki asiyoruz gibi bu durumu. Bence bunu asmada beraberlikleri cift tarafli arttirmak gayet onemli. Yani iki evde de bulusulmasi. Eve misafir geldiginde cocuk yavas yavas misafir gelen cocuklarin oyuncaklarina zarar vermeyecegini ve giderken de oyuncaklarini goturmeyeceklerini ogreniyor. Boylece geriye sadece beraber oynamanin verdigi zevk kaliyor. Arkadaslarinin evine gitmek de ordaki cocuk eger oyuncaklarini onunla paylasirsa, bunun ne kadar hosuna gittigini aksi taktirde de hissedecegi uzuntuyu gormesi acisindan onemli.
Bu haftasonu Dickens Festivalindeydik. Bu 1800 li yillarin Londrasini simule eden bir festivaldi, yani etrafta o donemin kiyafetleriyle dolasan insanlar vardi. Once bir cocuk filmi izledik hep beraber. Festival kapsaminda oldugu icin icerisi cocuk doluydu hatta oyle ki yerlere bile oturmuslardi. Sonrasinda hava soguk olmasina ragmen gunesin biraz isitmasiyla etrafta biraz tur artik. Ertesi gun de kahvaltida Zumranin cok tatli bir arkadasi bizdeydi. Ilk defa Zumranin paylasmak konusunda oldukca asama kaydettigini fark ettim, masallah cok guzel oynadilar. Insallah hep boyle devam eder:)
Haftasonundan birkac fotograf...
No comments:
Post a Comment