Aug 7, 2010

Eve Donus...

Son yazimin uzerinden epey gecmis yine. Basliktan anlasildigi uzere eve donduk. Aslinda bu bir cumleyle ifade edilebilecek kadar kolay olmadi:) Zumrayla ucak yolculugunun cok zor gecmesinin yaninda bir de aktarmali ucagimin iptal olmasi beni epey sarsti. Neyse ki hemen sonra esimin iptali benden once fark edip bizi almak icin yola cikmasini ogrenmemle biraz duruldum:)

Tabi Zumracik artik gittgimiz gibi degildi. Onceleri acamadigi yatak odamizin cekmecelerini zevkle acip bilumum esyalari hic usenmeden gunde 5-6 kez yere bosaltmakla mesgul su gunlerde! Sandalyeye cikip masada ne var ne yok gozlemini yapip sonra tuzlugu soyle yere bosaltmasi da cabasi:))

Ama su artan yaramazliklarin yaninda kendi kendine konusmasiyla tatliligi artan hareketleri yok mu iste onlar bazen babasiyla beni kahkahaya boguyor. Mesela biz dis fircalarken macunun kopurmesinden korkuyor ve sanki biz gitmisiz gibi hafif bir korku edasiyla gel gel diyor. Bunun yaninda yuregi o kadar yumusak ki karsindaki birinin uzgun olmasina dayanamayip hemen sariliyor. Canim kizim benim. En komik seylerden biri de birini istedigi bir seyi yaparken ya da yerken gordugunde iki elini gogsune vurarak "be be" demesi. Yani ben ben, bana da verin!

Ayrica ilginctir eve geldikten sonra uyandigi ilk sabah bana ilk defa "anne" dedi. Bu oyle guzel bir seydi ki hemen yatagimdan firlayip yanina gidip onu simsiki kucakladim!

2 comments:

  1. dunku piknik teki halide cok sekerdi :) kendine ninni mirildanmasi kimselere aldirmadan uyku pozisyonu alisi hakkaten tr zumraya yaramis ..

    ReplyDelete
  2. Zumra ve kendi kendine uyuma pek gorulmus sey degildir ama dun gercekten cok yoruldu teyzesi.Butun gun ordan oraya yilmadan kostu durdu, dustu, yuvarlandi yumurcak! Arabaya bindigimizde o kadar pili bitmisti ki birkac dakika icinde derin bir uykuya daldi..

    ReplyDelete